|
Post by Bitmap on Mar 15, 2023 9:12:47 GMT
Next, this quote. “My relationship with the Almighty is fairly uncomplicated. When I was a boy, God spoke to me. He told me, ‘Martin, my lad, I have far more important things to worry about than you, so you had best look to yourself.’” Something that a character says in this novel, which I'm reading at the moment. I didn't even notice it was made up. “My relationship with the Almighty is fairly uncomplicated. When I was a boy, God spoke to me. He told me, ‘Martin, my lad, I have far more important things to worry about than you, so you had best look to yourself.’” It's a bit doggish, but that should be fine since it's doggy week: num Deus Omnipotens mihi gratus, amice, requiris: confiteor modica me ratione frui. caelo vota puer misi, meque audiit ille, et 'Martine' Deus Summus 'amicule' ait: 'temet plura quidem maioraque sunt mihi curae – quin ignosce mihi consule et ipse tibi!' Can you rephrase Marcus 10:45? The parts in brackets would be optional depending on whether you want or need more. 45 For even the Son of man came not to be ministered unto, but to minister, (and to give his life a ransom for many.) 45 Nam et Filius hominis non venit ut ministraretur ei, sed ut ministraret, (et daret animam suam redemptionem pro multis.) Non ideo Dominus servirent ut sibi venit ulli sed magis ut se faceret famulum. "They also serve who only stand and wait." (Milton) Since this is one line from an epic, I tried to turn it into a single hexameter: illi etiam, modo qui stant expectantque, ministrant.I don't know if this one has been done before, let me know if it has: He who flees and runs away Lives to fight another day. Qui dederit tergum, saltem in nova proelia vivet. Ah, really? Ki ore irat od Loovis ja mar d’Enfern n’avarat pouur, char s’alme en iert en Pareïs od les angles nostre Segnor. "He who now goes with Louis shall never fear hell, for his soul will be in heaven with the angels of our Lord." (Or something very close to that, anyway.) What kind of fantasy language is that, btw? Ludovicum qui nunc querit non timebit inferos. anima in celo erit Dei apud angelos. Old French. Are you scanning infernos as IN-fer-NOS? Oh ... no, it isn't ... that was a mistake. I meant to write inferos. (I sent it from my mobile, might have been the auto correction) I'll change it. “If you tell the truth, you don't have to remember anything.” Si verum dicas, te nil opus est memorem esse. "Billie Jean is not my lover She's just a girl Who claims that I am the one But the kid is not my son" You can change her name if you like or even use no name at all, whatever suits you best. ista, quisquis est, mihi numquam amata est. censet abstulisse sibi pudorem me sed istius pueri negabo esse parentem. Sapphic stanza - u - u - u u - u - x - u - u - u u - u - x - u - u - u u - u - x - u u - x “Always forgive your enemies; nothing annoys them so much.” ― Oscar Wilde (The other one above was from Mark Twain) Ignosce adversis: nil namque molestius istis. I don't know if this substantive use of adversus is attested anywhere, but it's the best thing I could find to fit the meter. Obviously, inimicis would have been the best word if it weren't for the meter. So: Ignosce adverso: nil namque molestius isti. I don't have any ideas for another version.
|
|
|
Post by Bitmap on Mar 15, 2023 9:23:39 GMT
"Imperious Caesar, dead and turn'd to clay, Might stop a hole to keep the wind away: O, that that earth, which kept the world in awe, Should patch a wall to expel the winter's flaw!" Shakespeare, Hamlet. I think I wanted to use that one earlier, but then I thought it was too hard and not suitable ... OK, I'll try to find something else. It can be hard to come up with ideas. I can try it, it might just take a while ... For fun. Ecce Caesar nunc defunctus Et in terram redditus Compleat fortassis rimam Obstans Arcti flatui! Illam o terram praepotentem Cui orbis totus paruit Obturare iam foramen Aedes ne sint algidae!
Ok, you win. (maybe et in should be inque) I don't know ... not very inspired with this ... Caesar, imperiosus atque pollens olim, in pulverem humumque iam reversus venti flamina forte sarciendis tectis frigida posset abstinere. terra, o gentibus ante quae fuisti terrori omnibus orbis, ecce brumas terres nunc gelidas reposta muro. I'm not too sure about the imperfect subjunctive posset; potest would seem to render the sense better, or perhaps acceptably possit. I rather like the last three lines, though. Your turn. I wasn't really sure, either ... but couldn't you take posset in the sense of posset, si (terra eius) adesset? (Ok, you could replace that with potest, but I think you don't have to) It doesn't seem like the most obvious interpretation to me, but I suppose you could. Translate the QOTW: The fool doth think he is wise, but the wise man knows himself to be a fool. Credit sapere se stultus multum, Sapiens cum sciat se esse stultum. "O seething, maddening, murderous sun! Your rays hurt more than Turkish darts." This is said by a crusader who's lost in the desert under a scorching sun. fervide Sol! insane Heli! o stella cruenta! qui radiis plus quam Turcica tela noces! Cuiusvis hominis est errare, nullius nisi insipientis in errore perseverare. (Cic. Phil.10,5) Homo quilibet errare Potest; nihil vitiist; Sed solius fatuist In errore perdurare. "Nay, sit, nay, sit, good cousin Capulet; For you and I are past our dancing days" Shakespeare, Romeo and Juliet. You may get rid of the name if needed. te retine! sedeas, Capulet, conside! memento quîs salitabamus praeteriisse dies.
|
|
|
Post by Bitmap on Mar 15, 2023 10:21:04 GMT
Ja! diesem Sinne bin ich ganz ergeben, Das ist der Weisheit letzter Schluß: Nur der verdient sich Freiheit wie das Leben, Der täglich sie erobern muß. (Goethe; part of Faust's last words before he dies) The English translation by Kline (2003) is: Yes, I’ve surrendered to this thought’s insistence, The last word Wisdom ever has to say: He only earns his Freedom and Existence, Who’s forced to win them freshly every day. More prosaic and direct: Yes, I am fully committed to this idea, this is the ultimate insight of wisdom: only he deserves freedom as much as life, who has to gain/win it every day (/fight for it every day). The meter here is based on what I've observed in pieces written in it. I haven't actually looked up the rules so I hope I've got it right. Sapientiae illud firmiter Praeceptum summum percolo: Dignum esse solum vivere Et libertate perfrui Cui ad haec ambo merenda sit Contendendum cotidie. By a route obscure and lonely, Haunted by ill angels only, Where an Eidolon, named NIGHT, On a black throne reigns upright, I have reached these lands but newly From an ultimate dim Thule Poe. Ultimate dim Thule = the land of dreams; these lands = the waking world. www.poetryfoundation.org/poems/48631/dream-land-56d22a06bce76I'm not sure that's what I meant when I talked about proposing easier phrases I tried to put it in iambic dimeters as well. remôtâ et obscûrâ viâ tritâ malîs tantum angelîs, eidôlon in nigrô sedêns soliô – vocâtum Nox – ubî regit, potîtus sum hîs locîs nuperrimê per somnium. It would have been nice to keep the Thule reference, but if it's too hard, OK. To be honest my main problem is that I hardly even understand what people are talking about in most of your quotes. remove the sum in line 5 and change the last one to sum nuper ex Thula insula.Rewrite this statement by Cicero: Non esse cupidum pecunia est, non esse emacem vectigal est; contentum vero suis rebus esse maximae sunt certissimaeque divitiae. (You don't have to be verbatim of course! Just get the gist across somehow Is ditatur et lucratur qui non nimis appetit; Is secure, pure dives, proprium cui sufficit. Did I request thee, Father, from my clay To mould me man? Did I solicit thee From darkness to promote me? This is Adam speaking to God in Paradise Lost. o pater omnipotens! e limo mene poposci ut peditem faceres ineuntemque agmine primo? tene ego ut ex tenebris fierem regina rogavi? What in the nethermost depths of the infernal pit? We're in a postmodern recitation of Paradise Lost where God created mankind merely as a means; as a pawn in a game of chess to which He had challenged Satan. Upon realising that he is a pawn and not a player, Adam starts questioning his creator. In addition, having just been promoted to a queen because of reaching the 8th rank, Adam becomes increasingly aware of his non-binary nature and is struggling to get to terms with it. This is where the action of your quote sets in. "Stop being sorry, willst thou? It ill befits A man to take responsibility For disarray in thought or word or deed." Dimitte paenitentiam: Parum decet sibi virum Turbationem propriae Vel mentis imputare vel Locutionis vel manus. Meh. I fit the meaning into meter, I guess that's something. "To the East I went, to the rising sun,* With thousands of the likes of me; And thousands of the likes of me Have fallen beneath the Eastern sun." *On Crusade. I turned it into a prose poem: ad orientem ii banana una ex milibus quas nisi fuscatae eramus edere simiae I wrote it in a little less than an hour. Euris adversis incurri solis in ortum innumerabilium turba comitante meorum; innumerabiliumque manus latura meorum arma Deique Crucisque occisa est solis in ortu.
|
|
|
Post by Bitmap on Mar 15, 2023 13:52:00 GMT
Choose one of these two stanzas (or both if you want): “How many are you, then,” said I, “If they two are in heaven?” Quick was the little Maid’s reply, “O Master! we are seven.” “But they are dead; those two are dead! Their spirits are in heaven!” ’Twas throwing words away; for still The little Maid would have her will, And said, “Nay, we are seven!” (from Wordsworth: We Are Seven) "Dic, igitur, quot sitis," ego, "si istos habet aether?" At cito respondit: "Septem, septem numeramur." Here's the other stanza: "Sed defuncti sunt anima est et reddita caelo; Defuncti, inquam, sunt isti duo!" Verba sed illa Nequiquam impendi, nam parva puellula perstans Asseruit rursus: "Septem, septem numeramur!" "Go fetch me water from the desert, And blood from out of a stone; Go fetch me milk from a fair maid's breast That a young man never had known." [MEDIA=youtube]KnCKCtz4OQw[/MEDIA] deserto aufer aquam mihi sanguinem et exprime saxo lac iuveni ignotaeque e pectore virginis ecfer. Wasser allein macht stumm, das beweisen im Wasser die Fische. Wein allein macht dumm, das beweisen die Herren am Tische. Doch da ich keines von beiden will sein, so trink ich das Wasser vermischt mit dem Wein. (A quote attributed to Goethe) Water by itself makes mute, as the fish in the water prove. Wine by itself makes stupid, as the gentlemen at the table serve to show. But as I don't want to be either one, I drink water mixed with wine. Aqua pura facit mutum; Argumentum pisces dant. Vinum purum facit stultum, Vt convivae comprobant. Cor habebo nec tacebo: Aquas vinaque miscebo. Hell is empty And all the devils are here. (Shakespeare, The Tempest.) It's a bit weird because it feels too long for one line and too short for two. nos petiere omnes medio daemones ab orco; vasta et inania sunt inferiora loca. A poem by Heinrich Heine (my favourite poet): Das Fräulein stand am Meere und seufzte lang und bang; es rührte sie so sehre der Sonnenuntergang. Mein Fräulein, sein Sie munter, das ist ein altes Stück: Da vorne geht sie unter und kehrt von hinten zurück! The young lady stood by the seaside and sighed long and full of sorrow; She was so moved by the sunset. My damsel, be cheerful, It is an old episode: It sets over there and returns from behind. I found a poetical translation by Timothy Adès: www.timothyades.co.uk/heinrich-heine-das-fraulein-stand-am-meereYoung lady at the seaside, A poor unhappy one, In sorrow and ennui sighed To see the setting sun. This is an old, old story, Young lady, dry your eyes! The sun that sets before ye Behind your back shall rise! Puella stans in litore Maestum trahit suspirium: Sol occidens pectus movet. Hilarare, virgo, nil enim Est quam antiquum spectaculum: Vetus qui illic sol occidit Post terga mox surget novus. Well, OK. Puella stans in litore Maestum trahit suspirium: Sol occidens pectus movet. Hilarare, virgo, nil enim Est quam antiquum spectaculum: Qui illic vetus sol occidit Post terga mox surget novus. Next: <When you're 20, you care what everyone thinks. When you're 40, you stop caring what everyone thinks. When you're 60, you realize no one was ever thinking about you in the first place.> donec eris iuvenis studio rapiere placendi, referre et credes quid sit in ore tuo. cum firmata tamen capiet te consulis aetas, nil iam ad te quidnam volgus inane putet. denique, quid faceres, quid opinarere, fuisse nulli umquam curae comperiere senex. From Cic. Att. 3,5: tantum te oro ut, quoniam me ipsum semper amasti, ut eodem amore sis; ego enim idem sum. inimici mei mea mihi, non me ipsum ademerunt. Pretend that Cicero exul is a poet who writes his letters in verse Oro ut amore me ames isto quo semper amasti: Idem ego enim maneo quem valde semper amasti; Nam mea, non me ipsum mihi ademerunt inimici. The accent doesn't match the ictus at the end of the third line, but that's all the crap I can come up with for now. I've seen a few instances of lines where the accent and ictus didn't match at the end, but it was in the last foot, as in Ovid's quae tibi causa fugae, cur sis, Arethusa, sacer fons. I don't recall seeing any where it happened in the fifth foot, but maybe it occasionally happens too, dunno. Next: Then you, who hear this my lament, and I May meet again, accursèd wanderer. Context: This is spoken by a demon who is trapped within an invisible seal in a desert until Doomsday. A lost traveler comes across the demon, who tells him his story — his "lament" — which ends with a statement that on Doomsday the seal will be "shattered by the final trumpet's blast" and the demon "led to [his] predestined doom, / Precipitated into Tartarus / And there locked up forever with [his] lord / And all, both men and angels reprobate, / For whom no place is preordained in heaven", and then the final two lines that I'm offering for translation. tunc iterum tu, qui nostras testare querelas, memet convenias, o exsecrate viator.
|
|
|
Post by Bitmap on Mar 15, 2023 15:27:50 GMT
I hope this is not too hard: O sun, to tell thee how I hate thy beams, That bring to my remembrance from what state I fell; how glorious once above thy sphere; Till pride and worse ambition threw me down, O Sol, te appello radios dicam ut tibi quantum Istos detester, qui hesternae condicionis Mi referunt faciem, de qua sum lapsus in ima, Quondam quam clarus quamque altior ista Sphaera fulgenti! Sed fastus me meus inde Regni atque ambitio bellantem cum Patre iecit. I used the words "to thee I call" from earlier to make it a complete sentence, and loosely drew inspiration from the next line "Warring in Heaven against Heaven's matchless King" to complete my last line, which almost drove me mad. Good! Did the fact that it was Milton provide additional motivation for you? Your turn. Well, I don't know, but this is one of my favorite passages. Sweet Swan of Avon! what a sight it were To see thee in our waters yet appear, And make those flights upon the banks of Thames, That so did take Eliza and our James! Ben Jonson, " To Shakespeare". o utinam nostris te spectaremus in undis, suavis cygne Avonae, populi celeberrime vates, in Tamesis ripis iterum tam dulce canentem carmina, quae quondam reges iuvere priores. Thank you. That's good if it works. That's something I tried to translate myself, once: The mind is its own place, and in itself can make a Heaven of Hell; a Hell of Heaven. No, since I can't find the earlier version, here's a new one: Mens locus est suus ipsa, potest et semet in ipsa Tartara in Elysios, in infera vertere caelos. These lines, from the end of the same passage from which you took the ones about the sun: And in the lowest deep a lower deep Still threatning to devour me opens wide, To which the Hell I suffer seems a Heav'n. ecce profunda iacent his inferiora profundis, faucibus infestis meque obruitura patebunt, quis collatus erit, qui me tenet, Orcus Olympus. Choose one stanza (or both) from Ogden Nash's poem: Behold the hippopotamus! We laugh at how he looks to us, And yet in moments dank and grim, I wonder how we look to him. Peace, peace, thou hippopotamus! We really look all right to us, As you no doubt delight the eye Of other hippopotami. En, vide hippopotamum, Qui nobis movet risum. Ast illi tristis cogito Nos quale simus visum. Pax, pax, o hippopotame! Vt nos putamus bellos, Sic hippopotamorum tu Laetificas ocellos. I guess that means it's my turn. Full fathom five thy father lies. Of his bones are coral made. Those are pearls that were his eyes. (Shakespeare, The Tempest.)
|
|
|
Post by Bitmap on Mar 15, 2023 15:33:56 GMT
For when the noble Caesar saw him (= Brutus) stab, Ingratitude, more strong than traitors' arms, Quite vanquish'd him: then burst his mighty heart; And, in his mantle muffling up his face, Even at the base of Pompey's statua, Which all the while ran blood, great Caesar fell. (Shakespeare, Julius Caesar.) hunc ubi se vidit Caesar transfigere ferro, acrius infidis manibus mala gratia patrem perdidit; inde potens sub pectore rumpitur imo cor male delusum. Stygias et versus ad umbras velata facie Magni sub imagine magnus edidit ecfuso animam cum sanguine Caesar. Oh well, nobody answered :-( Mediocrity wins. I'll take it. Next task: write a tomb stone engraving for the most beloved pet you've lost. If you haven't lost any pets, pick one of these options: - write an epigram for Purzel, my favourite cat. He was very intelligent with outstanding social skills and probably died of a brain tumor. - write an epitaph for Flappy, the bird that broke its neck after flying into room and hitting the pane of a window as it was trying to get out again. Pollebas cerebro, cerebrum tua fata paravit. Ut vivos vivus cunctos tibi conciliabas, Sic iam ludentem te umbraeque et Pluto adamabunt.
|
|