deleta quae recepi

est in rete forum, quo nostra poemata quidam
(nominibus parcam) mente removit egens.
attamen indigno mihi posteritatis (ut aiunt)
contigit amissos hos reperire locos:

<de exitu Britanniae>

O, remanete, precor, sapite et remanete, Britanni!
vultisne Europen parte carere sua?
nam quasi corpus egens cerebro pedibusve manuve
vobis ereptis virgo relicta iacet!
doctrix es populis belloque, Britannia, vindex:
quae tibi tot debet te preunte perit.
quid faciam? mihi non nisi inania vota supersunt:
nautica gens, sapias! O, remanete, precor!

<de nominibus Etaointis de quibus questa sit>

nomina non numquam miserae sunt omina vitae
nomina saepe legis numinis esse mali.
nomina at ipsa probas minime praedicere fila:
nam quaecumque tenes nomina - docta manes!

<de harpasti lusoris inventione et conquisitione>

harpasto iuvenem versatum quaeris, amice,
qui - gratus sociis - exstet in arte pilae.
hoc lege: te ducam venandi doctor ad artes;
venator lecto carmine doctus eas.
principio meditare, puer quis debeat esse
quemque amet atque probet fautor et ipsa manus.
proximus huic labor est, ubi sit, cognoscere, praeda;
tertius ut ponat sub iuga colla puer.
agmen eget pueri iuvenali pube vigentis
cui ruber intactas stet pudor ante genas
volgus uti faveat, formoso in corpore robur
insit ei; valeant bracchia, crura, manus.
lati sint umeri, iunctique ad colla torosa,
et sciat in primis, quo ferat, ille, pilam.
plus tamen intererit num stet cum personet hymnus,
vexillo et patriae contribuatur honor.
scito, venator, cervis ubi retia tendas!
scito, hamator, qua piscis abundet aqua!
crebros magna tibi pueros Academia praebet:
venare in stadio gymnasiumque pete.
illic invenies tecum qui ludere possit
- conveniens manui - quemque tenere velis.
pone metum! mediae puerorum te insere turbae;
elige cui dicas 'tu mihi lusor eris!'
proximus huic - cubito cubitum tangente - sedeto;
inde latus lateri iunge, pedique pedem.
verba superciliis oculisque arcana loquaris;
mitibus ille notis se sciat esse tuum.
leniter os puero pretiosa susurret in aurem;
et blandita manus mulceat usque genu.
taedia ne tibi sint, primo si forte negabit.
perfer et obdura: mox tibi mitis erit.
vina liques - sapias! - completaque pocula trade
quaque puer biberit tu quoque parte bibas!
fac puer usque bibat positoque pudore loquatur;
furtim - si poteris - addere perge merum.
mox liceat digitis habiles tetigisse papillas
fas et erit femuri supposuisse manum
cetera quis nescit? fulgebit conscius aether
laetaque de tectis lusciniola canet.

<de nugis in eo filo scriptis, ubi nuntia mittenda sint quandocumque illuc venias>

heu! quoniam nexum muris temere indice pressi,
nunc decet hoc vobis carmen inane legi.
bis levitas animi nos has iam duxit ad aulas -
bis mihi iam vacuum pangere carmen opus.
ter conatus eram partem hanc vitare pagellae;
ter liqui tumido nil nisi vana foro.
iam quater incautus petii loca vestra, sodales!
iamque quater sensu metra pedesque carent.
quinque huc me casus rapuere; poemata quare
quinque interposita sunt mihi facta mora.
bis ter ad hoc filum me tres pepulere sorores -
bis ter, amice/a, tibi stulta legenda dedi.
septimus indignos iam nos huc attulit error;
septimus indignus carminis error erat.
bis quater adfuimus - nec enim huic non adsumus aulae -
bis quater hoc carmen nil nisi nulla tenet.
iam novies aderam (totidemque Heliconis alumnae!)
iam novies minime Musa ferebat opem.
iam deciens adii, deciens iam carmina panxi.
iam deciens misero deerat Apollo mihi.
undeciens petii filum hoc errore viarum.
undeciens pariter versibus error inest.
ter quater huc redii, redeundoque usque fatigor:
ter quater impigrum me rediisse queror.